Snowdon

Snowdon is de hoogste berg van Wales... Slechts 1085 m en er is keuze in routes naar de top! Zelfs tot onder de top valt met een treintje te komen. Ons leek het leuk om de Minerstrack te lopen en dan met het treintje terug. Uit navraag bij de receptie bleek dat het treintje tot midden mei niet reed. Hmmm. Ook raadde zij het ten zeerste af omdat het vannacht gesneeuwd had en het weer zeer wisselvallig was. Duhuh. Dat is toch typisch Brits?

Niettemin moesten wij onze plannen aanpassen. Dat zonnetje leek zo heerlijk, maar de temperatuur was inderdaad behoorlijk gekelderd. Mij leek het leuk om een ronddwandeling te gaan doen en we gingen op weg.

Dat de hoogste toppen besneeuwd waren bleek snel! De jongens wilden toen liever richting de sneeuw... Right! In korte broek?! Onderweg naar "mijn" startpunt zagen we ook het startpunt om naar de top van Snowdon te wandelen. En daar lag sneeuw. Dan maar links afslaan en daar wandelen.

Uit de auto was het echt zooo koud!!! De jongens trokken alle kleding die ze bij zich hadden over elkaar aan. Er was ineens geen stukje bloot been meer te zien. Ik trok een regenjack over mijn kleding aan als extra bescherming tegen de wind en zelfs Ar trok een extra laag aan.

De wandeling ging gepaard met sneeuw en hagel, maar ook met zonnige perioden. De wind was soms krachtig en dan werd het best bikkelen. Verder dan het tweede meer zijn we niet gelopen, want toen werd de lucht zo donkergrijs... Daar zat nog meer koude neerslag in verstopt.

Na een broodje en wat lekkers maakten we rechtsomkeer. Op naar de auto!

Omdat het nog vroeg in de middag was zijn we naar Trefriw gegaan. Hier was een weverij op waterkracht. Wouter was begonnen aan zijn schoonheidsslaapje en werd nergens wakker van. Xander en ik hebben dus samen de weverij bezocht! Gaaf om te zien: van ruwe wol tot en met het eindproduct. Ook leuke alternatieven gezien met betrekking tot weven op een getouw! En ja... wol is mooi.

Daarna op de stacaravan aan en Wouter sliep gewoon door. Wel rustig